"En uzun yolculukları başlatan hareket. adım atarsın ve gerisi gelir. bir hikayeyi bir ömrü değiştirecek kadar kıymetlidir yeri gelince. bir adım. yaklaşırsın ya da uzaklaşırsın. bir lahzadır karar vermek. kaderi değiştirir, bir kader tüm kaderleri etkiler. bir çivi bir nalı, bir nal bir atı, bir at bir askeri, bir asker bir savaşı kazandırır belki. kimbilir"... muhayyile..ekşi sözlük
Kaderimi değiştiren adımlar, beni şu anda olduğum kişi yaptı ancak birkaçı var ki sizinle paylaştıklarımın hevesini, sevgisini kalbime aşıladı.
İlk adım:Sailormoon
Sailormoon'u ilk izlediğimde kaç yaşımdaydım hatırlamıyorum ama atv de yayınlanıyordu ve sadece ilk sezon verilmişti. Tekrar onu TRT de gördüğümüzde ablam da ben de çok sevindik. O dönem okulum oturduğum yerdeydi ve ders bitiş saati ile Aysavaşçısı'nın(sailormoon) başlama saati aynıydı. Nasıl koşarak eve geldiğimi hayal bile edemezsiniz. Ancak ne kadar uğraşsam da final bölümünü seyredemedim. Sonra gelinlikli,kurdeleli türevlerini denemiş olsak da hiç biri onun yerini tutamadı...
Aysavaşçısı'nda 3. sezona kadar en sevdiğim karakter Ami'ydi. Zaten karakterleri kuzenlerle aramızda bölüşmüştük. Daha sonra ergenliğin asiliğinden midir bilinmez Haruka'yı sever oldum. Haruka&Michiru sadece arkadaş sanıyorduk tabii... Daha sonra senaryodaki ilginçlikleri öğrenmiş olsakta öğretileri hep aklımızda...
Aysavaşçısı arkadaşlara saf bir şekilde güvenmeyi öğretti bana, yanımda biri varsa daha güçlü olacağımı ve pes etmezsem başaracağımı düşündürdü. Aslında tılsımı alınan, aynasına bakılan her kişide, her hikayede o an ve hatırladığım her an mutlu olmamı sağladı. Bazı bölümlerde çok ağladığım da olmuştur ama sessizce dökülen gözyaşlarım biraz olsun büyütmüştür belki beni...
Sadece şöyle bir kötü özelliği vardı: ağlamanın herşeyi düzelteceğini düşündürürdü. Usagi'nin bir göz yaşıyla ışıklar falan saçılır, iş hallolurdu. Ama zamanla Usagi değil anca Naru olabileceğimi ve Naru nasıl feryat figan ağlasada Nefrite'in öleceğini anladım.
Aradan yıllar geçti ama hala arasıra izliyorum. 18. yaş günümde bile aldığım hediye Sailormoon(yandaki resim) baskılıydı. Hala küçük bir kızın sırt çantasında Usagi'nin güler yüzünü görsem kıskanıyorum o kızı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder