1 litre no namida...'Seviyorum' demek de 'Elimden geleni yapıyorum' demek de ne belirsizmiş, varsaydığımız sınırlar küçülürken sevgimizi,çabamızı büyültmek mümkün olabiliyormuş bazen. Bizi biz yapan şeyler nelerdir hayatta? Bizi biz yaptığını düşündüğümüz insanlar bizimle aynı yolda yürüyebilir mi her şeye rağmen?
Daha 15 yaşında 'Omurilik soğanı dejenerasyonu' yüzünden konuşma, yazma, yürüme gibi yeteneklerini yavaş yavaş kaybeden Aya Ikeuchi'nin hikayesi...Gerçek bir hikayeden, aynı adlı günlükten uyarlanan dizi; hastalığı her yönüyle inceliyor ve hayatın gözden kaçan detaylarını bize hatırlatıyor...İsminden tahmin edebileceğiniz gibi göz yaşı döktüren ama bunu zorlamadan yapan başarılı bir uyarlama.Özellikle Aya ve (Ryō Nishikido) Haruto Asō' ya hayran kaldım. Gerçekte böyle iki karakterin var olabilme olasılığı bile beni mucizelere inandırmaya yetti.
1 Litre Gözyaşı'nın SP si olduğunu da hatırlatayım ancak SP tam olmasa da özet gibi ve 2 saat 20 dk...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder